အေမ

ဇမၺဴတိုင္းမွာ အေျဖညွိျပရရင္
အပူလႈိင္းျဖာ ေ၀ဒနိကေတြနဲ႔
လူတုိင္းမွာ အေမရွိၾကတယ္…။

မေရမရာ ပေဟဠိေတြေၾကာင္႔
အေသအခ်ာ အေဖမသိေတာင္မွ
အေမရွိတယ္…။

ခ်စ္သဒၶါေ၀ကဲ
ျပည္႔တန္ဆာအေမလည္း အေမ
အေၾကြးၾကြယ္လွတဲ႔
ေစ်းသည္မအေမလည္း အေမ
အေၾကာင္းတရားအေျခမြဲ
သူေတာင္းစားအေမလည္း အေမ

သၼီးသားေတာ႔ ၾကီးထြားေစေရာဖုိ႔
စီးပြားအေထြေထြ စိန္ေရႊ ပတၱျမား
အိမ္ေျမကားနဲ႔ ေငြသားအေမြ
ေပနုိင္မွ အေမမဟုတ္…။

ယုိင္နဲ႔နဲ႔တဲအတြင္း
လွဲခင္းအိပ္ေနစရာ တုိးဖယ္ေပးခဲ႔
အရိုးဟင္း တစ္ဖဲ႔စီေ၀
ထမင္းရည္အတူေသာက္
ဗုိက္ေမာက္ေတာ႔ အတူတူ…။

ျခင္ေထာင္မရွိ ျခဳံေစာင္မရွိ
ခင္းအိပ္စရာ ျဖာလည္းမရွိလို႔
ျခင္ကုိေသြးလွဴအတူတူ
ၾကမ္းပုိးေသြးလွဴ အတူတူ…။

အပူကုိ မွ်ေ၀ခံစား
ဒုကၡကုိ ပုိမုိေလးနက္ေစ
ပညာအေမြ ေရႊအုိး
ရုိသားမႈ ဂုဏ္သိကၡာ
ေမတၱာ အၾကင္နာမွ တပါး
အျခားေပးစရာ အေထြေထြမြဲေသာ္လည္း
အေမဟာ အေမပါပဲေလ………….။       ။

                                         (ေအာင္လႈိင္ထြန္း)

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕သံစဥ္

ႏွလုံးသည္းေျခက

ေပါက္ဖြားလာတဲ႔ 

အခ်စ္တစ္ခုကုိ

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္

မ တန္ဘုိးထားၾကည့္စမ္းပါ

စစ္မွန္တဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြ 

မ ရဲ႕ရင္ထဲမွာ

ကိန္း၀ပ္ေနမယ္ဆုိရင္ေပါ့

ဘယ္ေလာက္ျမတ္ႏုိးဖုိ႔ 

ေကာင္းတယ္ဆုိတာ

မ သိရွိပါလိမ္႔မယ္……

ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္

မျဖစ္ခ်င္ေနပါ

အနႏၱအသေခ်ၤ

တည္ရွိေနတဲ႔စာသားေတြကုိ

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖြဲ႕ေနရရင္

တမလြန္ဘ၀ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔

ေသပြဲ၀င္ေက်နပ္ႏုိင္ပါတယ္….

မ ရဲ႕အခ်စ္ေတြကုိ

ဒီကမၻာေပၚမွာ

မေပးခ်င္ဆုံး 

လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔

ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ေနပါေစဦး

အဲဒီအခ်စ္ေတြကုိ 

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ဖြဲ႔ျပီး

ကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏုိးပါရေစ…..

ဒါဟာကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲက

မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ႔

 

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕သံစဥ္ပဲ…….။

မုိးေဆာင္းညရဲ႕ ဒုိင္ယာရီ

ထုိညတစ္ည…..

တေလာကလုံး အေမွာင္ဖုံး

မုိးအေမွာင္တုိ႔

ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးၾကြ

ကၾကတဲ့  ညတစ္ည…….


အဲဒီညက…

ငါ႔ႏွလုံးသား တစ္ခုလုံး

ေသြးပ်က္ဖြယ္က်ဆုံး

ငါ႔ႏွလုံးသား မ်က္ရည္တုိ႔

ျမစ္တစ္ခု အျဖစ္ဖန္ဆင္း

စီးဆင္းတဲ႔  ညတစ္ည…………


ထုိညတစ္ည…

၀ုိးတ၀ါး လေရာင္္မွာ

အျငဳိးၾကီးစြာ ဆီးႏွင္းတုိ႔

ဖုံးလႊမ္းတဲ႔  ညတစ္ည………


အဲဒၤီညက…

ငါ႔ ႏွလုံးသား တစ္ခုလုံး

ေႏြးေထြးမွု႔ အကင္းဆုံး
 

အခ်မ္းဆုံး ညတစ္ည…………..။

အလြမ္း ဒုိင္ယာရီ

”ေမာင္ မကုိေမ႔လုိက္ပါေတာ႔”တဲ႔
ဒီစကားကုိ ဘယ္သူေျပာတယ္ထင္လဲ
ကြ်န္ေတာ္ႏွလုံးသားကုိ ကုိင္လွဳပ္
အရုပ္တစ္ရုပ္လုိကစား
ထားရာေန ေစရာသြားေစတဲ႔
ေမာင္႔ကုိ အရမ္းခ်စ္တာပဲဆုိတဲ႔ မေပါ႔ဗ်ာ....

မေရ အေမ႔ခုိင္းတဲ႔သူ
လြယ္သေလာက္
ေမ႔ေပးရမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္အတြက္
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတယ္ဆုိတာ
မသိေစခ်င္တယ္ဗ်ာ....

အတိတ္ဆုိတာ
ကြ်န္ေတာ္အတြက္ေတာ႔ 

အရိပ္လုိပါပဲေလ
အရိပ္ဟာ သြားရာပါသလုိ
သိပ္မၾကာလွေသးတဲ႔
အတိတ္ကာလေလးထဲမွာ
မ နဲ႔အတူ...

ေလွ်ာက္လည္ခဲ႔ဖူးတယ္ေလ

တိတ္ဆိတ္လွတဲ႔
”အရိပ္”ဆုိတဲ႔ ကေဖးမွာ
ခါးဆိမ္႔ဆိမ္႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကုိ
နွစ္ေယာက္အတူ

ေသာက္ဘူးတယ္ေလ.....

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နွစ္ေယာက္မွာ
မ က ကေလးဆုိး 

ကြ်န္ေတာ္ကအဘုိးအုိျဖစ္လုိ႔
မ အလုိလုိက္ မ အၾကဳိက္ေဆာင္ခဲ႔လုိ႔
”အဲဒါေၾကာင္႔ ေမာင္႔ကုိခ်စ္ေနရတာ”တဲ႔
အဲဒီစကားၾကားေတာ႔
ကြ်န္ေတာ္အူျမဴးခဲ႔ဘူးတယ္....

မနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ကန္ေတာ္ၾကီးလည္း
ေရာက္ခဲ႔ဘူးတယ္ေလ
တံတားေလးရဲ႕ တေနရာဟာ
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မ ရဲ႕
သီးသန္႔ေနရာေလးေပါ႔
အဲဒီေနရာေလးမွာ
အမွတ္တရဆုိင္းေလးေတြ
အတူထုိးခဲ႔ဘူးတယ္ေလ....

အတိတ္ဆုိတာကုိ ေမ႔ခ်င္ေပမဲ႔
အေတြးထဲမွာ တရိပ္ရိပ္နဲ႔
အတိတ္ရဲ႕ေျခရာေတြဆီ
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ
ေရာက္ခဲ႔ျပီေပါ႔ မ ရယ္
တံတားေဘာင္မွာ မမရဲ႕
လက္ေရးလွလွေလးနဲ႔
ေရးထုိးထားတဲ႔ ဆုိင္းေလးေတြ
အခုထိမပ်က္ေသးဘူး မ ရယ္
”ေမာင္နဲ႔ မ အမွတ္တရ”တဲ႔
ဒီစာတမ္းေလးလုိပဲ မ ရဲ႕အခ်စ္ေတြ
မပ်က္ျပယ္ေသးရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲဗ်ာ....

မ ကိုေမ႔လုိက္ပါေတာ႔ဆုိတဲ႔ မေရ
ကြ်န္ေတာ္ဟာ အတိတ္ေမ႔တတ္တဲ႔
ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္

မဟုတ္ေလေတာ႔
ေမ႔ပစ္ရမဲ႔ အစား 

တုိးလုိ႔သာခ်စ္ပါရေစေတာ႔.....မ ရယ္...။

မညီမွ်တဲ႔ ညီမွ်ျခင္း

ေတြ႔ဆုံျခင္းဆုိတာ

ခြဲခြါဖို႔ အတြက္တဲ႔လား

ခြဲခြါဖုိ႔ အတြက္

ၾကဳိတင္ျပင္ဆင္ထားသူအတြက္

ဒီစကားေလးဟာ မထူးဆန္းေပမဲ႔

ျပင္ဆင္မႈေတြ ကင္းမဲ႔

စိတ္ကူးနဲ႔ေဆာက္တဲ႔ 

အိမ္ေလးပ်က္ျပယ္လို႔

တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ

ၾကဳိးျပတ္တဲ႔ စြန္လိုပါပဲ

ေထာက္တည္ရာမဲ႔ ဘ၀နဲ႔

အေ၀းကုိ လြင္႔ခဲ႔ရေပါ႔......

ဘ၀ဆုိတာကုိ

အခ်စ္ေလာက္ တန္ဖုိးမထားခဲ႔တဲ႔

ကြ်န္ေတာ္ကပဲ မွားတာလား

အခ်စ္ဆုိတာ ဘ၀ေလာက္

အေရးမပါဘူးလို႔ ယူဆတဲ႔

မ ကပဲ မွန္တာလား မသိေပမဲ႔

အဆုံးသတ္ ညီမွ်ျခင္းကေတာ႔

ေ၀းကြာျခင္း တဲ႔ေလ.......

မညီမွ်တဲ႔ ဘ၀ႏွစ္ခုကုိ

ေပါင္းစပ္တဲ႔ အခါ

ညီမွ်တဲ႔ ဘ၀တစ္ခုျဖစ္လာမယ္လုိ႔

ရူးမုိက္တဲ႔ မေတြးနဲ႔ 

သခ်ၤာ အတြက္မွားခဲ႔တာက 

ကြ်န္ေတာ္ရယ္ပါ......

မညီမွ်တဲ႔ ညီမွ်ျခင္းေတြနဲ႔

ဘ၀ကုိ ျဖတ္သန္း

ႏွလုံးသာကေတာ႔ 

ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းပါပဲဗ်ာ............။ ။