တြန္းလွည္းၾကိတ္သံ တဂ်ီီိဂ်ီ
ေျခသံတရွပ္ရွပ္ ေဆး၀ါးရနံ႔
ငုိေၾကြးနံ႔ေတြနဲ႔
အျဖဴေရာင္၀တ္စုံေတြၾကား
အသက္ရွဴပုိက္ကုိ ရွဳိက္ရင္းနဲ႔
ငါမေသဆုံးပါရေစနဲ႔……
ငါကုိယ္တုိင္ ျမင္ေနရတဲ႔ ငါ႔ခႏၶာကုိ
ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ
မ်က္ရည္ပိတ္ျဖဴ မအုပ္ေစနဲ႔
သူ႔ဘာသာ လြတ္လပ္ပါေစ
လြန္စြာသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ
ငါ႔ဖခင္ ဘုရားသခင္က ငါ႔ေပၚမုိးျပီး
ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ္႔မည္
သင္တုိ႔လည္း နာယူပါ
သတိ မငုိပါနဲ႔…….
ငါ႔အသားအရးုိ အျဖဴေရာင္ေသြးေတြနဲ႔
သနံရည္ေတြထည္႔ဖုိ႔
အနက္ေရာင္ ေသတၱာရွည္တစ္လုံး မ၀ယ္ပါနဲ႔
အနက္ေရာင္ကုိ ငါမုန္းတယ္
ေခါင္းတလားထဲပန္းေတြထည္႔ျပီး
ငါနဲ႔အတူ ေလာင္ကြ်မ္းမပစ္လုိက္ပါနဲ႔
ျပာအိုးယူဖုိ႔ မေမွ်ာ္ပါနဲ႔
သံစားမီးက ငါ႔အသားကုိမ၀ါးနုိင္ဘူး
၀ါးစိမ္းနက္နက္ကုိ ေျခာက္ကြက္ယက္ျပီး
ျမစ္ဆုံလမ္းခြ ေမွ်ာမခ်လုိက္ပါနဲ႔
အျပစ္မဲ႔တဲ႔ေရကုိ သနားပါ
ငါ႔ကုိေခၚသြားမဲ႔ေရကုိ အားနာပါ၊
ငါ႔ခႏၶာက စစ္ခ်မဲ႔ အရည္နဲ႔ အနံံ႔ကုိ
ငါတာ၀န္မယူနုိင္ဘူး……
အရယ္အျပဳံးေတြကင္း
၀မ္းနည္းမွဳနဲ႔ ငုိေၾကြးမွဳတုိ႔ မရွင္သန္တဲ႔ေနရာ
ထာ၀ရ မျဖစ္တည္တဲ႔ေနရာမွာပဲ
ငါ႔ခႏၶာတစ္ကုိယ္စာကုိ
တူးဆြယက္ေဖာ္ေပးပါ ၊
ငါ႔ေခါင္းတည္႔တည္႔ကုိ
ေနမင္းဖုံးတဲ႔အခ်ိန္
ေလေအးတစ္ခ်က္ေ၀႔၀ွဳိက္တဲ႔အခ်ိန္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အားလုံးျပဳံးရယ္ရင္း
ငါ႔ကုိေျမဖုိိ႔ေပးၾကပါေတာ႔……
ျပီးေတာ႔……
ခေနာ္ခနဲ႔ မွတ္တုိင္အစား
ငါ႔ႏွလုံးသားတည္႔တည္႔ေပၚ
သစ္ရာ.တစ္ပင္လာက္စုိက္ေပးလ်ွင္ျဖင္႔
သင္တုိ႔တာ၀န္ေက်ပါျပီ……
သင္တုိ႔တာ၀န္ေက်ပါျပီ…….
မတည္ျမဲတဲ႔ ငါ႔ခႏၶာကုိ
တည္ျမဲသေရာင္ထင္ရတဲ႔
ေျမထုထဲသုိ႔ဘဲ တုိးေ၀ွ႔ပစ္လုိက္ေတာ႔မယ္ကြယ္
ငါ႔ကုိခြင္႔လြတ္ၾကပါ…..
ခြင္႔လြတ္ၾကပါ……
နွဳတ္ဆက္ခဲ႔ပါတယ္….
ေနာက္ျပီး မင္းတုိ႔အားလုံးကုိလည္း
ငါေစာင္႔ေနမယ္
မင္းတို႔ အခုမျမင္နုိင္ေသးတဲ႕ တေနရာမွာေပါ႔
သြားျပီ….
ထာ၀ရ ထြက္ခြာသြားျပီ
ငါ႔ကုိလက္ခုပ္လက္၀ါးတီးျပီးအားေပးၾကပါ
ကမၻာသစ္တစ္ခုခုမွာပဲ
ျပန္ေတြ႔ၾကတာေပါ႔ ဟုတ္တယ္မလား
အဲဒီေရာက္မွေတြ႔ၾကမယ္
ကမၻာဦးလူသားေတြ အေနနဲ႔ေပါ႔……..။
၀ုိဒင္
သုိးေဆာင္းစာအုပ္ထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ၾကဳိက္လုိ႔ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
